در پایان بازی سه شنبه شب ورزشگاه اولدترافورد و قبل از آنکه سرمربیان دو تیم در سالن کنفرانس خبری شرکت کنند، ژوزه مورینیو سرمربی پرتغالی باشگاه رئال مادرید جملاتی با شبکه تلویزیونی تی.وی.ایی اسپانیا و اسکای سپورت صحبت کرد و شرایط بازی  را آنالیز کرد و بعد از آن هم در کنفرانس خبری به تکمیل صحبت هایش پرداخت.

او در این صحبت ها به تمجید از دیگو لوپس پرداخت و خشم فرگوسن از داور مسابقه را کاملا درک کرد.دراینجا می  توانید بخش دوم صحبت های مورینیو به روایت آ.اس را مطالعه کنید:

*برخورد نانی و آربلوا: برخورد محکمی میان نانی و اربلوا رخ داد و داور تصمیم گرفت تا کارت قرمز را از جیبش خارج کند و شاید می توانست کارت زرد بدهد. ما فقط به اولدترافورد آمدیم و بازی مان را انجام دادیم. فرگوسن هم همین را به من گفت. صداقت و فرپلی، مهمترین نکته برای ماست

*غیبت فرگوسن در سالن کنفرانس خبری: در پایان بازی با او صحبت کردم ولی زمان زیادی برای این کار نداشتم. قبل از شروع بازی این شانس را داشتم تا 45 دقیقه را در کنار او سپری کنم . همیشه این زمان، بهترین وقت برای داشتن یگ گفتگوی دلچسب و دلنشین خصوصی است.

*مودریچ:منچستراز نظر تدافعی بازی فوق العاده ای را ارائه کرد و برای ما مشکلات فراوانی خلق کرد. با ورود مودریچ، اوضاع برای ما متفاوت شد: بازی عمق پیدا کرد و سرعت و کیفیت حرکاتمان افزایش یافت و این خیلی به ما کمک کرد

*اعتراض یونایتدی ها: اگر کسی بتواند گریه کند، خودم اولین نفری هستم که این کار را انجام می دهم. چون داستان و حکایت من بازی کردن مقابل یک تیم ده نفره نیست، بلکه حکایت بازی کردن با یک تیم ده نفره است. ده نفره بازی کردن در یک نیمه نهایی...نه دریک بازی مرحله یک هشتم پایانی. آن شب تیم برتر باخت ولی باید بگویم که اینها مسائل فوتبالی است. ما در طول ده دقیقه خیلی خوب بازی کردیم. من ورزشگاه اولدترافورد را می شناسم و از قدرت لیدری سرالکس فرگسون اطلاع دارم و به همین خاطر در پایان بازی نتوانستیم خودمان را کنترل و حفظ کنیم. در پایان این دیگو لوپس بود که پیروزی را به ما رساند؛ دقیقا مثل همان کاری را کرد که دخه آ در مادرید انجام داد. او یک دروازه بان بزرگ است و مرد برتر بازی بود

*تغییر روند بازی بعد از کارت قرمز نانی: یونایتد با 11 بازیکن کاملا مارا کنترل کرده بود. آنها خیلی خوب دفاع می کردند. ولی بعد از آن بود که ما مودریچ را به زمین فرستادیم و قصد داشتم که بدون بیرون کشیدن ایگواین، بنزما را هم به زمین بفرستم و به هر نحوی شده ریسک کنم. نمی دانم که اگر بازی 11 به 11 دنبال می شد چه اتفاقی می افتاد و ایا همین روند پیش می آمد یا نه؟ ولی وقتی حریف ده نفره می شود، شک و شبهاتی مطرح می شود. این همان اتفاقی است که برای یونایتد رخ داد و ما توانستیم از آن بهره ببریم. با اوزیل بازی را ازجناحین باز کردیم و مودریچ و کاکا را نفوذی تر از قبل به کار گرفتیم. از اینکه آنها به سختی افتاده اند استفاده کردیم. تیم های زیادی در تاریخ هستند که با تیمی ده نفره به پیروزی رسیدند. آنچه مرا ناامید کرد این است که در بازی 11 نفره مقابل تیم 10 نفره یونایتد تیم برتر میدان نبودیم و نتوانستیم کنترل کامل بازی را در دست بگیریم.اگر دیگو لوپس، بهترین بازکین میدان نبود و تمام توپ ها را مهار نمی کرد، شرایط بدین ترتیب پیش نمی رفت.

*کریس : هیچ وقت بازگشت به جایی که قبلا در آنجا کار می کردی، کار ساده ای نیست و هیچ کسی حق ندارد که از هیچ یک از تصمیمات سرالکس انتقاد کند. آنها برای مهار رونالدو کاملا منسجم کار کردند و تاکتیکشان بی عیب و نقص بود ولی کریستیانو بهترین بازیکن دنیاست و این را نشان داد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: